یه روز بهم گفت: «می‌خوام باهات دوست باشم؛آخه می‌دونی؟ من اینجا خیلی تنهام»

 بهش لبخند زدم و گفتم: «آره می‌دونم فکر خوبیه من هم خیلی تنهام»

 یه روز دیگه بهم گفت: «می‌خوام تا ابدباهات بمونم؛ آخه می‌دونی؟ من اینجا خیلی

تنهام»

بهش لبخند زدم و گفتم: «آره می‌دونم فکر خوبیه.من هم خیلی تنهام»

 یه روز دیگه گفت: «می‌خوام برم یه جای دور، جایی که هیچ مزاحمی نباشه

بعد که همه چیز روبراه شد تو هم بیا آخه می‌دونی؟ من اینجا خیلی تنهام»

 بهش لبخند زدم و گفتم: «آره می‌دونم فکر خوبیه من هم خیلی تنهام»

 یه روز تو نامه‌ش نوشت: «من اینجا یه دوست پیدا کردم آخه می‌دونی؟من اینجا خیلی

تنهام»

 براش یه لبخند کشیدم وزیرش نوشتم: «آره می‌دونم فکر خوبیه من هم خیلی تنهام»

 یه روز یه نامه نوشت و توش نوشت:

«من قراره اینجا با این دوستم تا ابد زندگی کنم آخه می‌دونی؟ من اینجا خیلی تنهام»

 براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم: «آره می‌دونم فکر خوبیه من هم خیلی تنهام»

حالا دیگه اون تنها نیست و من از این بابت خیلی خوشحالم

و چیزی که بیشتر خوشحالم می کنه اینه که نمی دونه

(من هنوز هم خیلی تنهام)